Jagend op de Tijger 

Het begon allemaal met een spontaan idee, ik wilde een tijger in het wild te zien.

Dat is al zeer moeilijk, er leven namelijk niet heel veel tijgers meer in het wild, omdat de moderne wereld niet zo lief is voor de tijger. Door ontbossing is nog maar een paar procent van het originele leefgebied van de tijger beschikbaar. Vaak worden die prachtige oerwouden gekapt, voor landbouw bijvoorbeeld. Stropen is natuurlijk ook een hinder voor de tijger. Maar laten we ons daar nu niet te veel door afleiden.

In Indonesië leeft een speciaal soort tijger, de Sunda tijger. Vroeger leefden ze ook op Java en Bali, maar nu is de soort is alleen nog te vinden in Sumatra, dus daar gingen we naartoe.

De Sunda tijger is de kleinste tijgersoort, en is bekend om zijn dikke zwarte strepen. Er leven er ongeveer 400 in de Sumatraanse oerwouden, waar ook bijvoorbeeld oerang oetangs, olifanten en neushoorns leven.

Ik kan me goed herinneren hoe de drukkende lucht op m’n gezicht sloeg toen ik het vliegtuig uitstapte. Een voorteken van een van de vele stortbuien die me stonden te wachten. En daar gingen we, de jungle in, op zoek naar de Sunda tijger.

Of we er een gezien hebben? Nee, jammer genoeg niet. Het was wel een prachtige ervaring, een week in de oerwouden, met ontelbaar veel geluiden van ontelbaar veel dieren. Wat we wel zagen zijn sporen, pootafdrukken. Die lieten mijn hart al flink bonzen. Jammer, dat ik geen tijger heb gezien, maar de reis was het meer dan waard.